publicerad: 2015
isolationist
isol·at·ion·ist
[‑is´t]
substantiv
~en ~er isolationism
| Singular | |
|---|---|
| en isolationist | obestämd form |
| en isolationists | obestämd form genitiv |
| isolationisten | bestämd form |
| isolationistens | bestämd form genitiv |
| Plural | |
| isolationister | obestämd form |
| isolationisters | obestämd form genitiv |
| isolationisterna | bestämd form |
| isolationisternas | bestämd form genitiv |


