publicerad: 2015
käring
kär·ing
el. kärr·ing
substantiv
~en ~ar • ⟨vard., nedsätt.⟩ äldre kvinna
| Singular | |
|---|---|
| en käring (en kärring) | obestämd form |
| en kärings (en kärrings) | obestämd form genitiv |
| käringen (kärringen) | bestämd form |
| käringens (kärringens) | bestämd form genitiv |
| Plural | |
| käringar (kärringar) | obestämd form |
| käringars (kärringars) | obestämd form genitiv |
| käringarna (kärringarna) | bestämd form |
| käringarnas (kärringarnas) | bestämd form genitiv |


