publicerad: 2015
klunsighet
kluns·ig·het
substantiv
~en klunsig
| Singular | |
|---|---|
| en klunsighet | obestämd form |
| en klunsighets | obestämd form genitiv |
| klunsigheten | bestämd form |
| klunsighetens | bestämd form genitiv |


