publicerad: 2015
klurig
klur·ig
adjektiv
~t ~a • ⟨vard.⟩ knepig, finurlig
| Positiv | |
|---|---|
| en klurig + substantiv | |
| ett klurigt + substantiv | |
| den/det/de kluriga + substantiv | |
| den klurige + maskulint substantiv | |
| Komparativ | |
| en/ett/den/det/de klurigare + substantiv | |
| Superlativ | |
| är klurigast | |
| den/det/de klurigaste + substantiv |


