publicerad: 2015
kracker
kracker
[krak´er]
substantiv
~n krackrar • krackningsanläggning
| Singular | |
|---|---|
| en kracker | obestämd form |
| en krackers | obestämd form genitiv |
| krackern | bestämd form |
| krackerns | bestämd form genitiv |
| Plural | |
| krackrar | obestämd form |
| krackrars | obestämd form genitiv |
| krackrarna | bestämd form |
| krackrarnas | bestämd form genitiv |


