publicerad: 2015
kurbitsmålare
kurbits|mål·are
substantiv
~n; pl. ~, best. pl. ‑målarna • till kurbits 1 måla
| Singular | |
|---|---|
| en kurbitsmålare | obestämd form |
| en kurbitsmålares | obestämd form genitiv |
| kurbitsmålaren | bestämd form |
| kurbitsmålarens | bestämd form genitiv |
| Plural | |
| kurbitsmålare | obestämd form |
| kurbitsmålares | obestämd form genitiv |
| kurbitsmålarna | bestämd form |
| kurbitsmålarnas | bestämd form genitiv |


