publicerad: 2015
ockupationsmakt
oc·kup·at·ions|makt
substantiv
~en ~er • till makt 2 ockupation
| Singular | |
|---|---|
| en ockupationsmakt | obestämd form |
| en ockupationsmakts | obestämd form genitiv |
| ockupationsmakten | bestämd form |
| ockupationsmaktens | bestämd form genitiv |
| Plural | |
| ockupationsmakter | obestämd form |
| ockupationsmakters | obestämd form genitiv |
| ockupationsmakterna | bestämd form |
| ockupationsmakternas | bestämd form genitiv |


