publicerad: 2015
omgestaltning
om|ge·stalt·ning
substantiv
~en ~ar omgestalta
| Singular | |
|---|---|
| en omgestaltning | obestämd form |
| en omgestaltnings | obestämd form genitiv |
| omgestaltningen | bestämd form |
| omgestaltningens | bestämd form genitiv |
| Plural | |
| omgestaltningar | obestämd form |
| omgestaltningars | obestämd form genitiv |
| omgestaltningarna | bestämd form |
| omgestaltningarnas | bestämd form genitiv |


