publicerad: 2015
prioritetsrätt
pri·or·itets|rätt
substantiv
~en • till 3rätt 2 prioritet
| Singular | |
|---|---|
| en prioritetsrätt | obestämd form |
| en prioritetsrätts | obestämd form genitiv |
| prioritetsrätten | bestämd form |
| prioritetsrättens | bestämd form genitiv |


