publicerad: 2015
rättsordning
rätts|ordn·ing
substantiv
~en ~ar • till 3rätt 1 och ordning 3
| Singular | |
|---|---|
| en rättsordning | obestämd form |
| en rättsordnings | obestämd form genitiv |
| rättsordningen | bestämd form |
| rättsordningens | bestämd form genitiv |
| Plural | |
| rättsordningar | obestämd form |
| rättsordningars | obestämd form genitiv |
| rättsordningarna | bestämd form |
| rättsordningarnas | bestämd form genitiv |


