publicerad: 2015
rättsprincip
rätts|princip
substantiv
~en ~er • till 3rätt 1 princip
| Singular | |
|---|---|
| en rättsprincip | obestämd form |
| en rättsprincips | obestämd form genitiv |
| rättsprincipen | bestämd form |
| rättsprincipens | bestämd form genitiv |
| Plural | |
| rättsprinciper | obestämd form |
| rättsprincipers | obestämd form genitiv |
| rättsprinciperna | bestämd form |
| rättsprincipernas | bestämd form genitiv |


