publicerad: 2015
ryggbiff
rygg|biff
substantiv
~en ~ar rygg 1 1biff
| Singular | |
|---|---|
| en ryggbiff | obestämd form |
| en ryggbiffs | obestämd form genitiv |
| ryggbiffen | bestämd form |
| ryggbiffens | bestämd form genitiv |
| Plural | |
| ryggbiffar | obestämd form |
| ryggbiffars | obestämd form genitiv |
| ryggbiffarna | bestämd form |
| ryggbiffarnas | bestämd form genitiv |


