publicerad: 2015
ståndshögfärd
stånds|hög·färd
substantiv
~en • ⟨ngt åld.⟩ 3stånd 2 högfärd
| Singular | |
|---|---|
| en ståndshögfärd | obestämd form |
| en ståndshögfärds | obestämd form genitiv |
| ståndshögfärden | bestämd form |
| ståndshögfärdens | bestämd form genitiv |


