publicerad: 2015
tidtagning
tid|tag·ning
substantiv
~en ~ar tid ta
| Singular | |
|---|---|
| en tidtagning | obestämd form |
| en tidtagnings | obestämd form genitiv |
| tidtagningen | bestämd form |
| tidtagningens | bestämd form genitiv |
| Plural | |
| tidtagningar | obestämd form |
| tidtagningars | obestämd form genitiv |
| tidtagningarna | bestämd form |
| tidtagningarnas | bestämd form genitiv |


