publicerad: 2015
trummis
trumm·is
[trum´‑]
substantiv
~en ~ar • ⟨vard.⟩ person som spelar slagverk
| Singular | |
|---|---|
| en trummis | obestämd form |
| en trummis | obestämd form genitiv |
| trummisen | bestämd form |
| trummisens | bestämd form genitiv |
| Plural | |
| trummisar | obestämd form |
| trummisars | obestämd form genitiv |
| trummisarna | bestämd form |
| trummisarnas | bestämd form genitiv |


