publicerad: 2015
tumvante
tum|vante
substantiv
~n ‑vantar • till tumme vante
| Singular | |
|---|---|
| en tumvante | obestämd form |
| en tumvantes | obestämd form genitiv |
| tumvanten | bestämd form |
| tumvantens | bestämd form genitiv |
| Plural | |
| tumvantar | obestämd form |
| tumvantars | obestämd form genitiv |
| tumvantarna | bestämd form |
| tumvantarnas | bestämd form genitiv |


