publicerad: 2015
utförsgång
ut·förs|gång
substantiv
~en ~ar • till 1gång 2: bukspottkörtelns utförsgång
| Singular | |
|---|---|
| en utförsgång | obestämd form |
| en utförsgångs | obestämd form genitiv |
| utförsgången | bestämd form |
| utförsgångens | bestämd form genitiv |
| Plural | |
| utförsgångar | obestämd form |
| utförsgångars | obestämd form genitiv |
| utförsgångarna | bestämd form |
| utförsgångarnas | bestämd form genitiv |


