publicerad: 2015
vanvördig
van|vörd·ig
adjektiv
~t ~a • respektlös
| Positiv | |
|---|---|
| en vanvördig + substantiv | |
| ett vanvördigt + substantiv | |
| den/det/de vanvördiga + substantiv | |
| den vanvördige + maskulint substantiv | |
| Komparativ | |
| en/ett/den/det/de vanvördigare + substantiv | |
| Superlativ | |
| är vanvördigast | |
| den/det/de vanvördigaste + substantiv |


