publicerad: 2015
verbböjning
verb|böj·ning
substantiv
~en ~ar • till böjning 2 verb
| Singular | |
|---|---|
| en verbböjning | obestämd form |
| en verbböjnings | obestämd form genitiv |
| verbböjningen | bestämd form |
| verbböjningens | bestämd form genitiv |
| Plural | |
| verbböjningar | obestämd form |
| verbböjningars | obestämd form genitiv |
| verbböjningarna | bestämd form |
| verbböjningarnas | bestämd form genitiv |


