publicerad: 2015
befjädring
be·fjädr·ing
substantiv
~en • fjäderskrud
| Singular | |
|---|---|
| en befjädring | obestämd form |
| en befjädrings | obestämd form genitiv |
| befjädringen | bestämd form |
| befjädringens | bestämd form genitiv |


