publicerad: 2015
ducka
ducka
verb
~de ~t • hastigt böja sig undan
| Finita former | |
|---|---|
| duckar | presens aktiv |
| duckas | presens passiv |
| duckade | preteritum aktiv |
| duckades | preteritum passiv |
| ducka | imperativ aktiv |
| Infinita former | |
| att ducka | infinitiv aktiv |
| att duckas | infinitiv passiv |
| har/hade duckat | supinum aktiv |
| har/hade duckats | supinum passiv |
| Presens particip | |
| duckande | |


