publicerad: 2015
förhållningsregel
för·håll·nings|regel
substantiv
~n ‑regler • till förhålla sig 1 förhållning 1regel
| Singular | |
|---|---|
| en förhållningsregel | obestämd form |
| en förhållningsregels | obestämd form genitiv |
| förhållningsregeln | bestämd form |
| förhållningsregelns | bestämd form genitiv |
| Plural | |
| förhållningsregler | obestämd form |
| förhållningsreglers | obestämd form genitiv |
| förhållningsreglerna | bestämd form |
| förhållningsreglernas | bestämd form genitiv |


