publicerad: 2015
runristare
run|rist·are
substantiv
~n; pl. ~, best. pl. ‑ristarna runa 1 ristare
Singular | |
---|---|
en runristare | obestämd form |
en runristares | obestämd form genitiv |
runristaren | bestämd form |
runristarens | bestämd form genitiv |
Plural | |
runristare | obestämd form |
runristares | obestämd form genitiv |
runristarna | bestämd form |
runristarnas | bestämd form genitiv |