publicerad: 2015
unifiera
uni·fi·era
verb
~de ~t • göra enhetlig el. likformig
| Finita former | |
|---|---|
| unifierar | presens aktiv |
| unifieras | presens passiv |
| unifierade | preteritum aktiv |
| unifierades | preteritum passiv |
| unifiera | imperativ aktiv |
| Infinita former | |
| att unifiera | infinitiv aktiv |
| att unifieras | infinitiv passiv |
| har/hade unifierat | supinum aktiv |
| har/hade unifierats | supinum passiv |
| Presens particip | |
| unifierande | |
| Perfekt particip | |
| en unifierad + substantiv | |
| ett unifierat + substantiv | |
| den/det/de unifierade + substantiv | |


