publicerad: 2015
urhistoria
ur|hist·oria
substantiv
‑historien ‑historier • till ur- 1 och historia 1,2
Singular | |
---|---|
en urhistoria | obestämd form |
en urhistorias | obestämd form genitiv |
urhistorien | bestämd form |
urhistoriens | bestämd form genitiv |
Plural | |
urhistorier | obestämd form |
urhistoriers | obestämd form genitiv |
urhistorierna | bestämd form |
urhistoriernas | bestämd form genitiv |