publicerad: 2015
balanscentrum
bal·ans|centr·um
substantiv
~et; pl. ~ balans 1 centrum
| Singular | |
|---|---|
| ett balanscentrum | obestämd form |
| ett balanscentrums | obestämd form genitiv |
| balanscentrumet | bestämd form |
| balanscentrumets | bestämd form genitiv |
| Plural | |
| balanscentrum | obestämd form |
| balanscentrums | obestämd form genitiv |
| balanscentrumen | bestämd form |
| balanscentrumens | bestämd form genitiv |


