publicerad: 2015
banditgäng
band·it|gäng
substantiv
~et; pl. ~ bandit gäng
| Singular | |
|---|---|
| ett banditgäng | obestämd form |
| ett banditgängs | obestämd form genitiv |
| banditgänget | bestämd form |
| banditgängets | bestämd form genitiv |
| Plural | |
| banditgäng | obestämd form |
| banditgängs | obestämd form genitiv |
| banditgängen | bestämd form |
| banditgängens | bestämd form genitiv |


