publicerad: 2015
befattningshavare
be·fatt·nings|hav·are
substantiv
~n; pl. ~, best. pl. ‑havarna befattning -havare
| Singular | |
|---|---|
| en befattningshavare | obestämd form |
| en befattningshavares | obestämd form genitiv |
| befattningshavaren | bestämd form |
| befattningshavarens | bestämd form genitiv |
| Plural | |
| befattningshavare | obestämd form |
| befattningshavares | obestämd form genitiv |
| befattningshavarna | bestämd form |
| befattningshavarnas | bestämd form genitiv |


