publicerad: 2015
fordringsbevis
fordr·ings|be·vis
substantiv
~et; pl. ~ • till bevis 2 fordring
| Singular | |
|---|---|
| ett fordringsbevis | obestämd form |
| ett fordringsbevis | obestämd form genitiv |
| fordringsbeviset | bestämd form |
| fordringsbevisets | bestämd form genitiv |
| Plural | |
| fordringsbevis | obestämd form |
| fordringsbevis | obestämd form genitiv |
| fordringsbevisen | bestämd form |
| fordringsbevisens | bestämd form genitiv |


