publicerad: 2015
frågeställning
fråge|ställ·ning
substantiv
~en ~ar • fråga, frågekomplex; till 1fråga 1,2
| Singular | |
|---|---|
| en frågeställning | obestämd form |
| en frågeställnings | obestämd form genitiv |
| frågeställningen | bestämd form |
| frågeställningens | bestämd form genitiv |
| Plural | |
| frågeställningar | obestämd form |
| frågeställningars | obestämd form genitiv |
| frågeställningarna | bestämd form |
| frågeställningarnas | bestämd form genitiv |


