publicerad: 2015
gungställning
gung|ställ·ning
substantiv
~en ~ar • till ställning 3 1gunga
| Singular | |
|---|---|
| en gungställning | obestämd form |
| en gungställnings | obestämd form genitiv |
| gungställningen | bestämd form |
| gungställningens | bestämd form genitiv |
| Plural | |
| gungställningar | obestämd form |
| gungställningars | obestämd form genitiv |
| gungställningarna | bestämd form |
| gungställningarnas | bestämd form genitiv |


