publicerad: 2015
heligförklaring
hel·ig|för·klar·ing
substantiv
~en ~ar heligförklara
| Singular | |
|---|---|
| en heligförklaring | obestämd form |
| en heligförklarings | obestämd form genitiv |
| heligförklaringen | bestämd form |
| heligförklaringens | bestämd form genitiv |
| Plural | |
| heligförklaringar | obestämd form |
| heligförklaringars | obestämd form genitiv |
| heligförklaringarna | bestämd form |
| heligförklaringarnas | bestämd form genitiv |


