publicerad: 2015
intrigmakare
intrig|mak·are
substantiv
~n; pl. ~, best. pl. ‑makarna intrig -makare
| Singular | |
|---|---|
| en intrigmakare | obestämd form |
| en intrigmakares | obestämd form genitiv |
| intrigmakaren | bestämd form |
| intrigmakarens | bestämd form genitiv |
| Plural | |
| intrigmakare | obestämd form |
| intrigmakares | obestämd form genitiv |
| intrigmakarna | bestämd form |
| intrigmakarnas | bestämd form genitiv |


