publicerad: 2015
karakterisera
karakt·er·is·era
el. karakt·är·is·era
verb
~de ~t • känneteckna; ange de kännetecknande dragen hos
| Finita former | |
|---|---|
| karakteriserar (karaktäriserar) | presens aktiv |
| karakteriseras (karaktäriseras) | presens passiv |
| karakteriserade (karaktäriserade) | preteritum aktiv |
| karakteriserades (karaktäriserades) | preteritum passiv |
| karakterisera (karaktärisera) | imperativ aktiv |
| Infinita former | |
| att karakterisera (karaktärisera) | infinitiv aktiv |
| att karakteriseras (karaktäriseras) | infinitiv passiv |
| har/hade karakteriserat (karaktäriserat) | supinum aktiv |
| har/hade karakteriserats (karaktäriserats) | supinum passiv |
| Presens particip | |
| karakteriserande (karaktäriserande) | |
| Perfekt particip | |
| en karakteriserad (karaktäriserad) + substantiv | |
| ett karakteriserat (karaktäriserat) + substantiv | |
| den/det/de karakteriserade (karaktäriserade) + substantiv | |


