publicerad: 2015
konsonantkombination
kon·son·ant|kom·bin·at·ion
substantiv
~en ~er 1konsonant kombination
| Singular | |
|---|---|
| en konsonantkombination | obestämd form |
| en konsonantkombinations | obestämd form genitiv |
| konsonantkombinationen | bestämd form |
| konsonantkombinationens | bestämd form genitiv |
| Plural | |
| konsonantkombinationer | obestämd form |
| konsonantkombinationers | obestämd form genitiv |
| konsonantkombinationerna | bestämd form |
| konsonantkombinationernas | bestämd form genitiv |


