publicerad: 2015
konturskärpa
kont·ur|skärpa
substantiv
~n • till 1skärpa 2 kontur
| Singular | |
|---|---|
| en konturskärpa | obestämd form |
| en konturskärpas | obestämd form genitiv |
| konturskärpan | bestämd form |
| konturskärpans | bestämd form genitiv |


