publicerad: 2015
kvirr
kvirr
substantiv
~et • ⟨vard.⟩ kvirra
| Singular | |
|---|---|
| ett kvirr | obestämd form |
| ett kvirrs | obestämd form genitiv |
| kvirret | bestämd form |
| kvirrets | bestämd form genitiv |


