publicerad: 2015
kvirrare
kvirr·are
substantiv
~n; pl. ~, best. pl. kvirrarna kvirra
| Singular | |
|---|---|
| en kvirrare | obestämd form |
| en kvirrares | obestämd form genitiv |
| kvirraren | bestämd form |
| kvirrarens | bestämd form genitiv |
| Plural | |
| kvirrare | obestämd form |
| kvirrares | obestämd form genitiv |
| kvirrarna | bestämd form |
| kvirrarnas | bestämd form genitiv |


