publicerad: 2015
mandatvinst
mand·at|vinst
substantiv
~en ~er • till vinst 3 mandat 1
| Singular | |
|---|---|
| en mandatvinst | obestämd form |
| en mandatvinsts | obestämd form genitiv |
| mandatvinsten | bestämd form |
| mandatvinstens | bestämd form genitiv |
| Plural | |
| mandatvinster | obestämd form |
| mandatvinsters | obestämd form genitiv |
| mandatvinsterna | bestämd form |
| mandatvinsternas | bestämd form genitiv |


