publicerad: 2015
marinläkare
mar·in|läk·are
substantiv
~n; pl. ~, best. pl. ‑läkarna • till 1marin 1,2 läkare
| Singular | |
|---|---|
| en marinläkare | obestämd form |
| en marinläkares | obestämd form genitiv |
| marinläkaren | bestämd form |
| marinläkarens | bestämd form genitiv |
| Plural | |
| marinläkare | obestämd form |
| marinläkares | obestämd form genitiv |
| marinläkarna | bestämd form |
| marinläkarnas | bestämd form genitiv |


