publicerad: 2015
meningitfall
mening·it|fall
substantiv
~et; pl. ~ • till fall 2 meningit
Singular | |
---|---|
ett meningitfall | obestämd form |
ett meningitfalls | obestämd form genitiv |
meningitfallet | bestämd form |
meningitfallets | bestämd form genitiv |
Plural | |
meningitfall | obestämd form |
meningitfalls | obestämd form genitiv |
meningitfallen | bestämd form |
meningitfallens | bestämd form genitiv |