publicerad: 2015
omgjutning
om|gjut·ning
substantiv
~en ~ar gjuta 1
| Singular | |
|---|---|
| en omgjutning | obestämd form |
| en omgjutnings | obestämd form genitiv |
| omgjutningen | bestämd form |
| omgjutningens | bestämd form genitiv |
| Plural | |
| omgjutningar | obestämd form |
| omgjutningars | obestämd form genitiv |
| omgjutningarna | bestämd form |
| omgjutningarnas | bestämd form genitiv |


