publicerad: 2015
omhoppning
om|hopp·ning
substantiv
~en ~ar • t.ex. i ridsport och friidrott
| Singular | |
|---|---|
| en omhoppning | obestämd form |
| en omhoppnings | obestämd form genitiv |
| omhoppningen | bestämd form |
| omhoppningens | bestämd form genitiv |
| Plural | |
| omhoppningar | obestämd form |
| omhoppningars | obestämd form genitiv |
| omhoppningarna | bestämd form |
| omhoppningarnas | bestämd form genitiv |


