publicerad: 2015
omhulda
om|hulda
verb
~de ~t • ⟨ibl. iron.⟩ kärleksfullt ta sig an, gynna: en omhuldad myt
| Finita former | |
|---|---|
| omhuldar | presens aktiv |
| omhuldas | presens passiv |
| omhuldade | preteritum aktiv |
| omhuldades | preteritum passiv |
| omhulda | imperativ aktiv |
| Infinita former | |
| att omhulda | infinitiv aktiv |
| att omhuldas | infinitiv passiv |
| har/hade omhuldat | supinum aktiv |
| har/hade omhuldats | supinum passiv |
| Presens particip | |
| omhuldande | |
| Perfekt particip | |
| en omhuldad + substantiv | |
| ett omhuldat + substantiv | |
| den/det/de omhuldade + substantiv | |


