publicerad: 2015
ordningsamhet
ordn·ing·sam·het
substantiv
~en ordningsam
| Singular | |
|---|---|
| en ordningsamhet | obestämd form |
| en ordningsamhets | obestämd form genitiv |
| ordningsamheten | bestämd form |
| ordningsamhetens | bestämd form genitiv |


