publicerad: 2015
ordningsfråga
ordn·ings|fråga
substantiv
~n ‑frågor • vid formellt möte
| Singular | |
|---|---|
| en ordningsfråga | obestämd form |
| en ordningsfrågas | obestämd form genitiv |
| ordningsfrågan | bestämd form |
| ordningsfrågans | bestämd form genitiv |
| Plural | |
| ordningsfrågor | obestämd form |
| ordningsfrågors | obestämd form genitiv |
| ordningsfrågorna | bestämd form |
| ordningsfrågornas | bestämd form genitiv |


