publicerad: 2015
polisuppbåd
pol·is|upp·båd
substantiv
~et; pl. ~ polis 1 uppbåd 1
| Singular | |
|---|---|
| ett polisuppbåd | obestämd form |
| ett polisuppbåds | obestämd form genitiv |
| polisuppbådet | bestämd form |
| polisuppbådets | bestämd form genitiv |
| Plural | |
| polisuppbåd | obestämd form |
| polisuppbåds | obestämd form genitiv |
| polisuppbåden | bestämd form |
| polisuppbådens | bestämd form genitiv |


