publicerad: 2015
proklamera
pro·klam·era
verb
~de ~t 1 tillkännage, offentligt förklara: proklamera undantagstillstånd2 utropa t.ex. en ny stat – Jfr proklamation.
| Finita former | |
|---|---|
| proklamerar | presens aktiv |
| proklameras | presens passiv |
| proklamerade | preteritum aktiv |
| proklamerades | preteritum passiv |
| proklamera | imperativ aktiv |
| Infinita former | |
| att proklamera | infinitiv aktiv |
| att proklameras | infinitiv passiv |
| har/hade proklamerat | supinum aktiv |
| har/hade proklamerats | supinum passiv |
| Presens particip | |
| proklamerande | |
| Perfekt particip | |
| en proklamerad + substantiv | |
| ett proklamerat + substantiv | |
| den/det/de proklamerade + substantiv | |


