publicerad: 2015
rufflucka
ruff|lucka
substantiv
~n ‑luckor • till 2ruff 1 och lucka 2
| Singular | |
|---|---|
| en rufflucka | obestämd form |
| en ruffluckas | obestämd form genitiv |
| ruffluckan | bestämd form |
| ruffluckans | bestämd form genitiv |
| Plural | |
| ruffluckor | obestämd form |
| ruffluckors | obestämd form genitiv |
| ruffluckorna | bestämd form |
| ruffluckornas | bestämd form genitiv |


