publicerad: 2015
stabilisering
stab·il·is·er·ing
substantiv
~en ~ar stabilisera
| Singular | |
|---|---|
| en stabilisering | obestämd form |
| en stabiliserings | obestämd form genitiv |
| stabiliseringen | bestämd form |
| stabiliseringens | bestämd form genitiv |
| Plural | |
| stabiliseringar | obestämd form |
| stabiliseringars | obestämd form genitiv |
| stabiliseringarna | bestämd form |
| stabiliseringarnas | bestämd form genitiv |


